extreem, scarry regenseizoen

Wat een paar rare, enge dagen heb ik meegemaakt zeg pff. 20 dec ben ik alleen naar taman negara vertrokken om daar een jungle tour te doen. Dit is de grootste en oudste jungle van Maleisië. De dag dat ik daar aankwam was het nog droog. Ik had een aardige jongen ontmoet uit Canada die ook dezelfde tour wou gaan doen, dus was ik gelukkig niet helemaal alleen. de volgende dag had het een beetje geregend, k dacht oké hopelijk stop het straks zodat we de canopy walk einde van de dag konden doen omdat dat alleen maar toegankelijk was met droog weer en anders te gevaarlijk en glad was om te betreden. De regen ging helaas lekker de hele dag hard door en onze wandeling en overnachting in de grot werd ook afgelast omdat het water alleen maar aan het stijgen was. We zijn naar een dorpje dichterbij gegaan waar we hebben overnacht om hopelijk de volgende dag de tour alsnog te kunnen doen. We sliepen met nog een stel uit Zweden en 3 gidsen in een grote bungalow. Toen we de volgende dag opstonden regende het nog steeds erg hard en de bungalow die 12 treden had, had nu nog maar 2. Zo hoog was het water al geworden niet normaal. Het is een jungle met een grote lange rivier waar al het water doorheen gaat en dus niet weg kan komen als het erg hoog wordt. Die dag werden we zelfs met een rescueboot opgehaald, omdat het pad waar we eerst overheen liepen al helemaal verdwenen was. Onderweg zagen we zelfs boostammen en dakpannen en van alles en nog wat in het water voorbij komen dat door de sterke stroming is verwoest. We werden terug gebracht naar de begin plaats: Kuala than waar we zelf een hotel mochten uitzoeken omdat we van de tour, die we al hadden betaald 2 dagen misten door de hoeveelheid regen. Ik twijfelde die middag al om de jungle te verlaten maar de gids zei dat ik beter tot morgen kom wachten omdat de regen misschien in de avond zou stoppen en ik mijn nummer 1 trip: canopywalk alsnog kon doen. had ik maar naar mijn gevoel geluisterd :-( de hele slaapkamer waar we waren was onder water gelopen, (hiervan plaats ik een paar foto's op Facebook). Echt heel erg half 3 in de nacht was het water al 50 meter hoog. Echt heel erg! Het was een guesthouse waar we sliepen en we moesten die kamer gewoon vertalen midden in de nacht omdat de bedden, echt alles! onderwater kwam. We zijn hogerop gegaan waar we de nacht hebben doorgebracht op stoelen van een restaurant dat toen dicht was. Echt niet normaal alles was dicht en we konden nergens heen :-S ik voelde me net een zwerver pff heb geen oog dicht gedaan en af en toen gehuild omdat het zo erg was. Het ging alleen nog maar harder en harder regenen. Je zag kikkers, spinnen, duizendpoten, slakken allemaal diertjes een drogere plek opzoeken. De volgende dag hebben we zelf te horen gekregen dat het water op dat moment nog nooit meer zo hoog is geweest sinds 1971, echt heel erg! Het was toen al 70 meter hoog. En de gids van onze tour zei dat hij een plekje voor ons (ik en nog steeds jongen uit Canada, Gabriel) op de boot had geregeld. Wij kwamen daar aan op een drijvend restaurant, wouden inchecken en kregen ineens te horen dat er niks geregeld was. Pff, echt op dat moment werd ik best wel een beetje bang. Er waren wel meer boten maar niemand wou zijn huis verlaten omdat dat ook aan het overspoelen was. Ik weer huilen en vond het op dat moment echt niet leuk meer. Straks zit ik daar vast, moet ik nog een nacht langer blijven wat ik echt niet wil, of worden we zelfs met een helikopter opgehaald waar ik aan zat te denken en grapjes over te maken met meerdere toeristen. maar zo grappig was het niet meer, het werd steeds later en later en iedereen wou daar weg en allemaal ongerust. Toen zei en man die daar werkte dat hij zijn schoonbroer heeft gesmeekt om hem en zijn collega's op te halen en vertelde dat hij nog maar 2 plaatse vrij had op de boot. Ik vet schreeuwen natuurlijk dat ik daar weg wou. Ja iedereen we waren met zo'n 10 mensen meer ofzo dus dacht ik krijg nooit die plek en zit hier vast. Gelukkig zei ik het als eerste en hij vertelde dat hij mij al zag huilen en ik daarom met Gabriel mee op de boot mocht. Erg blij was ik natuurlijk! We moesten wel rond 25 euro betalen voor 3uur durende boot wat normaal meer dan de helft kost maar dat boeide ons niet. Weg daar! Ooohh wat een shit trip. We werden afgezet en gelukkig wou iemand ons vanuit daar brengen naar de bushalte waar de bus naar Kuala Lumpur vertrok. Pff wij waren zo blij en opgelucht. En ik type dit bericht nu vanuit een mooi schoon guesthouse in Kuala Lumpur waar ik 1 nacht normaal heb kunnen slapen en Ellen zonet nog was! Ellen dacht namelijk dat ik het niet zou halen en is een paar uur geleden vertrokken richting Bali omdat zei kl echt niks aan vond. We hebben gisteren nog wel gezellige avond gehad samen met Gijs en Luuk die ik al paar keer eerder heb gezien en ik via Ellen ken. Ik heb hier zonet een haarkleurtje laten doen en haar gekipt waar ik erg van heb genoten. Wat erg gek was, was dat dit guesthouse totaal rond de 40 traptreden hoog ligt. In de nacht leek het net alsof het keihard regende, of dat droomde ik en Ik ging gewoon op de vloer voelen of de vloer nog droog was, zo gek! Ellen stuurde me net een printscreen van nieuws verslag van vandaag dat er circa 120 vakantiegangers en personeelsleden nog steeds daar vast zitten en dat er zelfs helikopters heen gestuurd worden. Echt niet normaal. Weerkundigen zeggen dat het gebied is getroffen door de zwaarste regeval in ruim 40 jaar. Pff krijg kippenvel van dat verhaal en besef nu hoeveel mazzel ik heb gehad dat ik daar gisteren weg kon komen. Pff wat een ervaring zeg, gelukkig is het nu droog hier en heb ik al leuke kamergenootjes ontmoet waarmee ik kerst ga vieren morgen. En ik vertek 27 dec naar Bali richting Ellen waarmee ik tot het einde van mijn reis ga reizen :-D xxx